انسان خالص

پس حقیقت اخلاص، نورانیت است. انسان خالص نیز کسی است که جز نور خدا در او نیست«سَنُريهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ في أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»[25] او هر کجا نگاه مي کند جز انوار الهی چیز دیگری نمی بیند. خدای متعال را با امرش حاضر می بیند. «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ[26]، وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ»[27] ائمه معصومین(ع)، چهارده نور پاکند که حقیقت تحقق توحید از این طریق واقع می شود. پس اخلاص یعنی اخلاص در ولایت. این طریق رسیدن به خشوع در برابر خدای متعال است. این راهی است که خدای متعال قرار داده و این راه را از ما خواسته است.